یکی از سوالات متداول در پرورش طیور این است که بهترین غذا برای مرغ های گوشتی چیست؟ هدف از تغذیه مرغ های گوشتی، تامین انرژی، پروتئین، مواد معدنی و ویتامین های مورد نیاز با توجه به سن، جنس، نژاد و هدف پرورش پرنده است. در ادامه بهترین خوارک های مرغ های گوشتی و افزودنی های مجاز را معرفی می‌کنیم.
فهرست عناوین
رایج ترین مواد خوراکی طیور
رایج ترین خوراک طیور عبارتند از: ذرت، سویا، پوسته تخم مرغ، گندم، روغن های گیاهی ،پودر ماهی، پودر گوشت و استخوان،چمن و علف هرز،کنجاله، پودر چربی، ملاس، گندم، صدف، کربنات کلسیم، دی کلسیم فسفات، مونوکلسیم فسفات، مکمل معدنی و ویتامینی.
مواد افزودنی رایج در تغذیه مرغ های گوشتی
موادافزودنی رایج درتغذیه مرغ های گوشتی عبارتند از: آنتی بیوتیکها مناسب برای جلوگیری از بعضی بیماریهای عفونی مانند ورم روده، ضدقارچ ها، داروهای ضد بیماری های انگلی، پروبیوتیک ها ، آنزیمها از جمله فیتاز ، آنتی اکسیدان و آمینواسیدها از جمله شکل صنعتی لیزین، متیونین و ترئونین.
محدودیت استفاده از برخی مواد در خوراک طیور
در تهیه خوراک برای مرغها باید توجه داشت که ضمن تامین نیازهای غذایی، محدودیت استفاده برخی از مواد اولیه را نیز در نظر گرفت. به عنوان مثال در چهار هفتگی حداکثر مقدار گندم می تواند 20 درصد کل جیره باشد واستفاده از نوعی آنزیم می تواند میزان گندم را تا 40 درصد افزایش دهد. در ضمن باید دقت کرد که جوجه ها در ابتدای زندگی آنزیم های گوارشی را به مقدار کم یا حتی صفر ترشح می کنند و با افزایش سن جوجه ها میزان آنزیم های ترشح شده نیز افزایش پیدا می کند .
تعادل مواد مغذی در جیره
جیره مرغ های گوشتی باید طوری تنظیم شود تا تمام نیازهای این پرنده برآورده شود. پایبندی به محتوای غذایی و اجزای غذایی (انرژی، پروتئین، ویتامین ها و مواد معدنی) قطعا باعث افزایش بهره وری می شود. اگر تعادل و کمیت غذا مانند انرژی در جیره غذایی رعایت نشود و غذا از نظر انرژی ضعیف باشد، پرنده به دلیل کمبود انرژی مجبور به خوردن غذای بیشتری می شود و این به معنی مصرف غذای بیشتر در برابر رشد کمتر است. اگر مقدار انرژی در جیره زیاد باشد در این صورت غذای پرنده کم می شود. علاوه بر این ممکن است به بیماری هایی مانند بیماری کبد چرب مبتلا گردد .در نتیجه نسبت مواد مغذی خوراک یکی از عواملی است که بر میزان مصرف خوراک جوجه های گوشتی تأثیر می گذارد. در صورت عدم رعایت این نسبت ها افزایش قیمت خوراک جوجه ها را شاهد خواهید بود.
شکل های خوراک طیور چگونه است؟
خوراک مرغ های گوشتی به شکل های آردی ،کرامبلی و گلوله ای موجود است و این نوع خوراک تأثیر مستقیمی بر اشتها و بهره وری پرندگان دارد. غذای له شده یا پلت شده حق انتخاب را از مرغ سلب می کند و او را مجبور به مصرف کل محتوای غذا می کند، در نتیجه از انتخاب غذای درشت اجتناب می شود و ذرات ریز که عمدتاً حاوی ویتامین ها و مواد معدنی هستند مصرف می شود ومرغ دارای عرضه یکنواختی از دان می باشد. استفاده از جیره کرامبل مخصوصا در سال های اولیه پرورش، کمبودهای ناشی از تغذیه را به میزان قابل توجهی کاهش داده و باعث تحریک اشتها، ارتقاء رشد و بهبود ضریب تبدیل خوراک می شود
برنامه تغذیه جوجه های گوشتی
برنامه تغذیه جوجه های گوشتی به این شکل است که 4 یا 6 بار در روز تغذیه می شود و بعد از آن غذا به مدت 1 ساعت از دسترس خارج می شود اگر مدت زمان عدم دسترسی مرغ ها به خوراک افزایش پیدا کند باعث گرسنگی طیور می شود که بعد از در اختیار قرار دادن غذا، آنها به سمت دان خوری هجوم می برند که همین امر سبب افزایش رقابت در بین مر غ ها شده که در نتیجه مصرف دان را افزایش می دهد که در پی آن با افزایش هزینه همراه است.
مقایسه کارخانجات تولید کننده خوراک طیور در گذشته با امروز
پیش از این در ابتدای توسعه صنعت طیور در کشور، مرغدار مواد خوراکی مختلف را تهیه و بر اساس فرمول تجویز شده دریافتی از دامپزشک یا متخصص تغذیه مزرعه و با کمک آسیاب و میکسر تهیه می کرد.این آسیاب ها در ساختمان هایی در کنار مرغداری قرار داشت.
امروزه با افزایش کارخانجاتی که فقط خوراک مرغ تولید می‌کنند، آسیاب های قدیمی از اکثر مرغداری‌ها حذف شده‌اند. البته هنوز هم نمونه هایی در مرغداری های قدیمی یافت می شود که برق زیادی مصرف می کنند و محور همزن عمودی است و مواد به درستی مخلوط نمی شوند. علاوه بر این، شرایط بهداشتی در انبار و نگهداری مواد خام به طور کامل رعایت نمی شود. دراینگونه انبارها کیسه های دان بدون پالت روی هم نگهداری می شوند که ضدعفونی و تامین شرایط بهداشتی را غیرممکن می سازد .
کلیه شرایط بهداشتی و قرنطینه ای در کارخانه های خوراک جوجه های گوشتی از ورود مواد اولیه تا تولید و نگهداری محصول تحت نظارت دائم ادارات دامپزشکی هستند
کود تولید شده توسط دامپزشک و مسئول فنی آزمایشگاه آنالیز شیمیایی ،در کارخانه کنترل می شود.. بنابراین غلات خریداری شده از این کارخانه ها هم از نظر بهداشتی و هم از نظر اقتصادی بر غلات تولید شده در مرغداری ها ترجیح داده می شود. به خصوص اگر دانه خریداری شده پرس شده یا پلت باشد و در دمای 70 درجه سانتی گراد نگهداری شود، آلودگی های میکروبی و قارچی به میزان قابل توجهی کاهش می یابد.