صفر تا صد پرورش مرغ تخمگذار

در این مقاله تلاش می کنیم صفر تا صد پرورش مرغ تخمگذار را با شما به اشتراک بگذاریم. پرورش مرغ در کشور ایران معمولاً از روز اول تا پایان مرحله بهره برداری به دو صورت انجام می شود. در این مقاله ابتدا با این دو روش آشنا شده و سپس به چرایی نگهداری جوجه می پردازیم.

روش های پرورش جوجه

در روش اول که عمدتاً در مرغداری های معمولی و کوچک انجام می شود، گله در مرحله رشد روی زمین پرورش داده می شود تا زمانی که تخم گذاری جوجه مرغ ها آغاز شود و سپس در مرحله تخم گذاری به قفس منتقل می شوند.

روش دوم بیشتر در مرغداری های بزرگ و صنعتی کاربرد دارد. در این روش گله از روز اول تا روز آخر در قفس نگهداری می شود. این روش نسبت به روش اول مزایای بیشتری دارد و به همین دلیل روش اول با گذشت زمان منسوخ شده است. بسته به روش انتخابی، تجهیزات مورد نیاز برای نگهداری متفاوت است.

پرورش جوجه های تخمگذار با روش های صنعتی

یکی از دلایلی که چرا مرغ تخمگذار پرورش می دهیم این است که به دلیل بازده اقتصادی بالا، ما تخمک های بارور شده تولید می کنیم. لذا گاهی بهتر است مرغدار بر روی تولید تخم مرغ نطفه دار جهت جوجه کشی مرغ تمرکز کند. این مورد زمانی پیشنهاد می شود که در بازار تقاضای بیشتری برای تخم مرغ نطفه دار وجود داشته باشد. دلیل دیگر زمانی است که مرغدار خودش در حال تولید جوجه یک روزه است. در این صورت او محصولات خود را در سن یک روزگی یا 7 تا 15 روزگی به فروش می رساند.

توجه داشته باشید که شرایط محیطی مراقبت از مرغ بسیار مهم است. به عنوان مثال تمیزی، خشک بودن محل پرورش بسیار مهم است به گونه ای که جوجه ها در محلی عاری از ویروس ها و عوامل بیماری زا نگهداری شوند. همچنین دمای اتاق نباید به دلیل نور و سایه ناکافی تغییر قابل توجهی داشته باشد. وقتی اتاق سرد و مرطوب است، جوجه ها کمتر غذا می خورند و راندمان تولیدکاهش پیدا می کند.

هنگام پرورش مرغ مادر، نسبت تعداد خروس به مرغ باید حداقل 1 به 10 باشد. اگرچه خروس ها 10 درصد از کل جوجه ها را تشکیل می دهند، اما در هنگام تولید مثل، 50 درصد جوجه ها خروس و 50 درصد دیگر مرغ متولد می شوند. البته شرایط محیطی تأثیر بسزایی در نتیجه تولید خواهد داشت.

تعداد جوجه های متولد شده همیشه کمتر از تعداد تخم هایی است که در انکوباتور گذاشته می شود اما این بستگی به باروری تخم ها دارد.

دلایل ناباروری تخمک در پرورش مرغ چیست؟

1- تعداد خروس در گله مادر

2– وضعیت نامطلوب جوجه ها از نظر سلامت جسمانی، نابالغی، خیلی پیر یا خیلی جوان بودن.

3- تاج و ریش مشکی (اصطلاحاً منجمد) بهتر است تاج خروس را بعد از تولد برش داده و قطع شود.

4- برای جلوگیری از زخمی شدن مرغ ها، بهتر است در 10 روز اول پس از تولد، ناخن های وسط و پشت مرغ ها را کوتاه کنید.

5- آوردن خروس جدید به گله در هنگام پرورش باعث ایجاد تشنج و جنگ در بین خروسها شده که این عمل باروری تخم ها را کاهش می دهد.

تولید تخم مرغ با پرورش مرغ تخمگذار

بهترین مکان برای پرورش جوجه

هر مرغ تخمگذار معمولاً به مدت دو سال نگهداری می شود و پس از آن مرغ های جوان تر جایگزین می شوند. مزرعه مرغ گوشتی باید مکانی با آب و هوای مساعد و کاملا تمیز باشد.همچنین برای گرمایش و سرمایش سالن ها نیاز به پرداخت هزینه ی زیادی نباشد و به راحتی و با حداقل تجهیزات سرد و گرم شود. در ضمن می توانید برای تمیز و نرم شدن محیط اقدام به کاشت درخت کنید. کاشت درخت باعث زیباتر شدن مزرعه می شود و حس خوبی از کار کردن در مزرعه را در مرغدار به وجود می آورد. بهترین درختان برای این کار درختان پاییزی یا میوه هستند. فاصله بین مزرعه و مرغداری نباید خیلی دور یا خیلی نزدیک به مرکز شهر، مناطق خرید و امکانات ضروری باشد.

به علاوه از ساختن مزرعه مرغ خود در نزدیکی مناطق شلوغ و آلوده مانند تاسیسات صنعتی خودداری کنید. محل مزرعه باید دسترسی قابل قبولی به تاسیسات آب، برق و … داشته باشد. و برای تهیه آنها نیاز به هزینه های قابل توجهی نباشد. مزرعه باید در مکانی باشد که از نظر رفت و آمد برای کارگران راحت باشد. ساخت سالن جوجه های تخمگذار در مکان های گود، مرتفع و … به هیچ عنوان توصیه نمی شود.همچنین مناطقی که باد شدید دارند، مناطق مناسبی نیستند. توجه داشته باشید ساخت مزرعه در مناطقی که تحت کنترل اداره حفاظت محیط زیست هستند ممنوع می باشد.

توجه: فاصله مزرعه با سایر موسسات از نظر بهداشتی بسیار مهم است.

انواع سالن های مرغداری در ایران

اساساً سالن ها در ایران به دو صورت معمولی (باز) و بسته یا بدون باد ساخته می‌شوند و بسته به موقعیت مکانی و نظر مدیریت در اندازه‌ها و شکل‌های مختلفی ساخته می‌شوند. اما در حال حاضر در ایران بیشتر مرغداری ها از سوله هایی استفاده می کنند که اغلب دارای ابعاد استاندارد 12-14 متر عرض و 100-120 متر طول هستند.

بر اساس ظرفیت این سالن ها دستگاه های مناسب تهیه و نصب می شود. از این سالن ها می توان برای پرورش جوجه ها و پولت ها قبل از تخم گذاری و همچنین برای مرغ های تخمگذار در قفس استفاده کرد.

پرورش جوجه تخم گذار در قفس

امروزه تمامی کشورهای پیشرفته دنیا از قفس برای پرورش و تغذیه مرغ های تخمگذار استفاده می کنند. این روش به دلیل داشتن مزایای اقتصادی و بهداشتی علاوه بر مرغ های تخمگذار برای پرورش جوجه های گوشتی استفاده می شود. و در طی گذشت زمان در تمامی بخش های پرورش طیور جایگزین روش بسترسازی شده است. خوشبختانه این روش مورد پسند تولیدکنندگان تخم مرغ در ایران است و بیش از 90 درصد جوجه های تخم گذار با استفاده از این روش پرورش داده می شوند.

ساخت قفس های مرغ تخم گذار چگونه است؟

مواد مورد استفاده در ساخت قفس باید محکم در عین حال سبک و قابل ضدعفونی باشند.

باید اندازه قفس های جداگانه را به صورتی انتخاب کرد که ضمن صرفه اقتصادی از نظر فضا، مرغ ها نیز راحت باشند. ارتفاع قفس باید به اندازه ای باشد که مرغ به راحتی در آن بایستد و عرض و طول آن تا جایی باشد که مرغ بتواند به راحتی بچرخد.

قسمت پایین قفس باید از میله های مشبک ساخته شود. فضاهای مشبک آن باید به اندازه ای بزرگ باشد که جوجه بتواند به راحتی روی آنها راه برود و فضولات از بین آن رد شود و بیفتد. علاوه بر این، استحکام کف باید به حدی باشد که بتواند وزن مرغ را به خوبی تحمل کند؛ کف نباید زبر باشد تا تخم مرغ ها نشکنند.مراقب شیب کف هم بایدبود چون با شیب زیاد تخم ها سریع می افتند و ترک برمی دارند و در شیب کم تخم ها کثیف می شوند و زیر پای مرغ می شکند.

قفس ها هر طور که ساخته شوند باید طوری نصب شوند که مرغ ها فرار نکنند و به راحتی باز و بسته شوند تا زمان زیادی برای واکسیناسیون یا گرفتن مرغ صرف نشود. بنابراین عرض در باید کافی باشد.

دان خوری ها و آبخوری ها باید طوری طراحی شوند که از ریختن آن ها جلوگیری شود، مشروط بر اینکه استفاده از آنها برای مرغ آسان باشد.

بلوغ زودرس مرغ های تخمگذار با قرار گرفتن در معرض نور مناسب

سال های گذشته اعتقاد بر این بود که مرغ ها در زمستان تخم گذاری نمی کنند و در بهار شروع به تخم گذاری می کنند. صنعت مرغداری مدرن این موضوع را رد کرده است. نور از راه چشم حیوان باعث تحریک اعصاب مربوطه می شود، این اثر محرک به مغز رفته و و باعث ترشح هورمون از غدد خاصی در اندام تناسلی حیوان می شود که این خود باعث بلوغ و تخم گذاری می شود.

در طول ارائه نور، یک عمل روی مرغ ها انجام می شود ودیگری روی پولت ها. پولت های سبک و متوسط ​​از 20 هفتگی شروع به تخم گذاری می کنند. زمانی که پولت ها در حالت نوردهی هستند، تخم گذاری زودهنگام و تولید تخم های کوچک برای مدت طولانی انجام می شود که چندان از نظر بازار مطلوب نیست و ارزش اقتصادی کمی دارد.

این روند منفی معمولا در زمان تولد جوجه ها در ماه های اول بهار اتفاق می افتد به دلیل اینکه رشد این جوجه ها با روزهای طولانی بهار یا تابستان همزمان است مرغداران به راحتی می توانند با این روند منفی مقابله کنند و برنامه های منظم نوری برای سالن های های پرورش ترتیب دهند. اگر پولت ها توسط تولید کننده دیگری پرورش داده می شوند، مرغدار باید بر نوردهی خود نظارت داشته باشد.

زمان نوردهی مناسب

در طول برنامه نوردهی، استفاده از 8 ساعت نور و 16 ساعت تاریکی روزانه برای سن 3 روز تا 20 هفته (یعنی در پایان 5 ماهگی) توصیه می شود. در این دوره، مدت زمان قرار گرفتن در معرض نور نباید افزایش یا کاهش یابد. در عین حال در زمان های تاریکی نور نباید وارد سالن شود. پس از این مدت و تکمیل 5 ماهگی، زمان نوردهی به صورت ناگهانی به 13 ساعت می رسد و در مجموع 14 ساعت ،هر هفته 15 دقیقه به آن اضافه می شود. بنابراین در طول فصل تولید مثل، جوجه ها 10 ساعت تاریکی و 14 ساعت روشنایی دارند.

لازم به ذکر است که در طول تولید تخم به هیچ وجه نباید ساعات نور روز مرغ های تخمگذار را کاهش داد. از طرفی افزایش ساعات آفتابی دارای پدیده های منفی است مثل: 1- پوسته نازک تر 2- تخم مرغ بزرگتر 3- افزایش مرگ و میر.