مرغ لاری

نژاد مرغ لاری از نژادهای طیور منسوب به ایران است و مهمترین ویژگی خروس آن جنگجویی و استقامت زیاد در جنگیدن و تسلیم نشدن است .مرغ های لاری به طور کلی یکی از نژادهای سنگین وزن هستند. سرعت رشد بدن این نژاد در ابتدا کند است اما از زمانی که به سه ماهگی می رسند سرعت رشد افزایش پیدا میکند.

مرغ لاری بیشتر در کدام مناطق ایران وجود دارد؟

گونه های مختلف نژاد لاری را می توان به طور جداگانه در مناطق مختلف ایران به ویژه در شهرستان لار در جنوب استان فارس یافت. تعداد کمی از این نژاد در اردبیل، چابهار، کنارک و تهران وجود دارد. به طور کلی فرم خالص این نژاد در شهرستان لار یافت می شودو تعداد معینی از این نژاد در خراسان و به ویژه در مناطق مرزی یافت می شود.

رگه های مختلف مرغ لاری

انواع مختلفی از واریته ها در ایران شناسایی شده است. همه این گونه ها ظاهر فیزیکی تقریباً یکسانی دارند و فقط از نظر پر و رنگ بال با هم تفاوت دارند. خروس این نژاد بر اساس نوع تاج به تاج مهر، تاج بادام و تاج میل تقسیم می شوند.

مرغ لاری افغانی ایرانی

مرغ لاری افغانی و ایرانی که در لغت  به کلنگی معروف است، بیشتر در نواحی شرقی ایران یافت می شود که با چشم کلاغی، فیروزه ای یا سفید موجود است.

نژاد جنگلی مرغ لاری

در منطقه غرب نژادی به نام جنگل وجود دارد که حاصل ترکیب نژاد کرد و ایرانی یا نژاد افغانی  با کردی است که اغلب در کرمانشاه و کردستان ایران دیده می شوند.

مرغ لاری مالای و مالاگاس

در منطقه شمال غرب، تبریز و اردبیل، گونه های مالای و مالاگاس با ترکیبی از گونه های ایرانی و ترکی آمیخته می شوند که از نظر زیبایی و قدرت بدنی با گونه کردی قابل مقایسه هستند.

نرخ تبدیل غذا مرغ لاری

 در این نژاد نرخ تبدیل غذا  نامطلوب است. بنابراین در ازای حدود 20 کیلو غذای مصرفی، 1 کیلو تخم مرغ تولید می شود. گوشت و تخم مرغ آنها طعم خوبی دارد، اما در سنین پایین مقدار مناسبی از گوشت را ندارند.

دفعات کرچ مرغ لاری

فراوانی کرچ در این نژاد تقریبا زیاد است و معمولاً 2-3 بار در سال اتفاق می افتد. بنابراین، معمولاً یک مرغ پس از گذاشتن هر 40 تا 30 تخم دچار کرچ میشود.کرچ معمولا از اوایل ماه اسفند تا خرداد و اوایل پاییز رخ می دهد. از نظر مادری مرغ های لاری نژاد خوبی محسوب نمی شوند. زیرا به دلیل  فرم خاص وسنگین بدن و حالت سینه در نهایت عدم توجه، اغلب تخم مرغ ها را می شکنند و می خورند. وقتی جوجه ها از تخم بیرون می آیند، به دلیل عدم توجه  زیر بدن سنگین مرغ خفه می شوند. اغلب نسبت جوجه های به دست آمده به تخم مرغ هایی که در زیر مرغ گذاشته می شوند نصف و حتی یک سوم است.

شکل ظاهری گونه مرغ لاری

شکل کلی بدن مرغ لاری با تمام نژادهای دیگر متفاوت است، بنابراین به راحتی می توان آن را شناسایی کرد. به طور کلی بدن دراز و کشیده، سینه پهن، گوشت سینه سفت و پر، پشت پهن و از جلو به عقب شیب دارد. بالها محکم به بدن چسبیده اند، پرهای دم با زاویه 45 درجه بالاتر از طول پشت قرار دارند (در نژاد مالایی، طول زاویه اتصال پرها با بدن به سمت پایین متمایل است) و ساق با زاویه کمی به ران متصل می شود. بنابراین به طور کلی شکل خاصی به بدن این نژاد می دهد.

خصوصیات قسمت های مختلف بدن مرغ لاری

رشد سر در مقایسه با بدن کم به نظر می رسد. شکل سر را ماری می نامند. چشم ها روشن و عقابی و نارنجی رنگ هستند و رشد تاج و ریش معمولا کم است. تاج در خروس ها قرمز تیره و در مرغ ها قرمز کم رنگ است و لاله گوش در همه این گونه ها قرمز است.  منقار زرد و کوتاه است و در برخی از گونه ها  یک لکه قهوه ای در منقار بالایی وجود دارد. خود منقار بسیار قوی است. گردن کاملاً بلند و استوانه‌ای است.

ساق ضخیم و دراز است و رنگ آن اغلب در انواع ابتدایی قهوه ای مایل به زرد و در برخی انواع پررنگ و حتی قهوه ای تیره است. پنجه ها پهن و دارای 4 انگشت است.

وزن نژاد مرغ لاری

 وزن مرغ یک ساله حدود 3-4 کیلوگرم است ،در حالی که خروس ها 4-5 کیلوگرم وزن دارند. گاهی وزن خروس های مسن به 6 کیلوگرم می رسد. شکل بدن هر دو جنس دقیقاً یکسان است وآنها فقط در اندازه و وزن متفاوت هستند.

سن تخم گذاری مرغ لاری

سن تخم ریزی در این نژاد معمولاً در 8-7 ماهگی است. در ابتدای تخم ریزی، تخم ها کوچک هستند اما به کندی رشد می کنند، معمولاً وزن تخم ها کوچک و حدود 50 گرم است. رنگ تخم مرغ کرمی تا قهوه ای روشن است. گونه هایی با پر و بال قهوه ای، رنگ تخم مرغی دارند.ضخامت پوسته ی تخم تقریباً خیلی زیاد است و قالب تخم مرغ معمولاً کمی کشیده تر از حد معمول است.