پرورش جوجه گوشتی

امروزه با توجه به رشد روزافزون جمعیت، تامین مواد غذایی از جمله پروتئین، یکی از عوامل مهم در توسعه جوامع بشری است. فرآورده های طیور از جمله گوشت و تخم مرغ منابع اصلی پروتئین در اکثر کشورهای جهان هستند، بنابراین تولید و مصرف فرآورده های طیور در حال گسترش است.
صنعت پرورش مرغ گوشتی در اکثر کشورها از جمله ایران گسترش زیادی یافته است. و گوشت این پرنده توانسته به خوبی جای خود را در سبد خانواده ها پیدا کند. از آنجایی که این صنعت بازار مصرف خوبی دارد و تقاضا تقریباً 100 درصد است، افراد زیادی موفق به ورود به این عرصه شده و یا قصد دارند پرورش مرغ گوشتی را شروع کنند.
در این راستا می خواهیم به طور جامع به نحوه پرورش جوجه های گوشتی بپردازیم پس تا پایان با ما همراه باشید:
صنعت طیور از دو بخش تشکیل شده است:
الف- کارخانه مرغ گوشتی
ب- صنعت طیور.
در صنعت جوجه‌های گوشتی جوجه‌های یک روزه با وزن 40 گرم نگهداری می‌شوند و به مدت 40 تا 50 روز (متوسط ​​42 روز) تا زمانی که وزن آنها به 2 تا 2.5 پوند برسد، نگهداری می‌شوند. برای این منظور باید از گونه هایی با ظرفیت تولید گوشت بالاتر استفاده کرد.
مهمترین نژادهای جوجه گوشتی
مرغ با نام علمی Gallus متعلق به خانواده قرقاول ها (Phasianidae)، زیررده مرغ های راسته Galliformes است.
مهمترین نژادهای مرغ با توجه به نوع محصول (گوشت)
برهما هند
کوشین چین
لانگشان چین
کورنیش انگلیس

پلیموت راک سفید آمریکایی
شکل ظاهری جوجه گوشتی
سایز بزرگ
رشد زیاد در مدت زمان کوتاه

افزایش وزن بالا
قدرت زنده‌ماندن خوب
و…
در عین حال، جوجه های گوشتی در تولید تخم ضعیف هستند و اغلب تخم های آنها قهوه ای رنگ است.
پرورش جوجه
امروزه متخصصان ژنتیک با استفاده از روش اصلاح نژاد و ایجاد نژادهای مختلف توانسته اند به صنعت طیور کمک کنند که می تواند کارایی پرندگان را برای تولید گوشت بیشتر افزایش دهد. راس، هابارد، کاب و آربوراکر از جمله محبوب ترین نژادهای جوجه های گوشتی هستند.
دلایل اصلی پرورش جوجه های گوشتی:
از جمله مهم ترین دلایلی که باعث می شود تولید مرغ به تولید گوشت دام ترجیح داده شودمی توان به موارد زیر اشاره کرد:
ضریب تبدیل غذایی مناسب
نرخ رشد بالا
افت پایین لاشه

بازگشت سریع سرمایه
عدم وجود بیماری مشترک انسان و دام (بیماری مشترک بین انسان و حیوان)
گوشت سالم از نظر چربی و کلسترول
گوشت مرغ سرشار از پروتئین است.
اصول مدیریت پرورش طیور گوشتی:
برای پرورش جوجه های گوشتی ، جوجه های یک روزه را گرفته و به مدت 42 روز نگهداری می کنند و با رسیدن به وزن 2.5-3.5 کیلوگرم برای کشتاربه کشتارگاه و سپس برای عرضه به بازار می فرستند. در این زمان سالن مرغداری باید شرایط لازم برای رشد و عملکرد جوجه گوشتی را فراهم کند.
در واقع می توان گفت سودآوری مرغداری برای مرغداران به کنترل و مدیریت این شرایط بستگی دارد که مهمترین آنها عبارتند از:
1- کنترل نور و برنامه نور: در 24 ساعت اول پرورش میزان و شدت نور زیاد باشد. در واقع بهتر است روز اول کاملاً بدون تغییر روشن باشد تا مرغ با محیط و محل نوشیدن و خوردن آشنا شود. بهترین برنامه نوردهی برای مرغ‌ها 23 ساعت روشنایی و 1 ساعت استراحت تا پایان دوره است.
2- مدیریت دما: دمای 24 ساعت اول ورود مرغ به اتاق بین 32 تا 35 درجه سانتیگراد است و به مدت یک هفته در این محدوده باقی می ماند. این دما به جوجه ها فرصتی برای غذا خوردن و آبیاری ایمن می دهد. و هر هفته دمای محیط را باید 3 درجه کاهش داد تا در هفته آخر تولید ، به 18-21 درجه سانتیگراد برسد. (هفته ششم) به دلیل افزایش سن یا وزن جوجه ها تولید گرما در این گونه افزایش می یابد. بنابراین، دما باید همزمان کاهش یابد، در غیر این صورت افزایش دمای محیط منجر به کاهش مصرف خوراک و در نتیجه کاهش رشد خواهد شد.
3- مدیریت رطوبت: یکی از جنبه های کلیدی در پرورش جوجه های گوشتی رطوبت است.
منبع رطوبت خانه از دو قسمت تشکیل شده است:
1- رطوبت سالن
2- رطوبت اتاق
اگر رطوبت سالن افزایش یابد منجر به تولید آمونیاک، کوکسیدیوز و رشد میکروارگانیسم هایی مانند باکتری ها و قارچ ها می شود و در صورت پایین بودن سطح رطوبت منجر به افزایش گرد و غبار، افزایش بیماری، افزایش هزینه های تهویه و … می شود. . رطوبت بستر 20-40 درصد برای جوجه ها و 10-20 درصد برای جوجه های بالغ بهترین است. همچنین رطوبت اتاق باید در ابتدای فصل تولید مثل به 65-70 درصد و با افزایش سن جوجه ها به 50-60 درصد کاهش یابد.
4- مدیریت سیستم تهویه:
تهویه و سیستم کارآمد در مرغداری به دلایل زیر ضروری است:
جوجه ها موجودات زنده ای هستند و به هوای تازه و اکسیژن نیاز دارند.
مدیریت و حذف رطوبت اضافی در سالن پرورش مهم است.
به مدیریت دما توجه کنید.
دفع گازهای سمی
اگر تهویه به درستی انجام نشود باعث فعالیت میکروارگانیسم ها بر روی بستر و در نتیجه تولید گازهای سمی می شود که می تواند باعث مسمومیت تنفسی، کاهش تولید و ضعف جوجه ها شود.
5- تراکم آب: این مشکل تاثیر زیادی بر عملکرد جوجه هادارد. کف اتاق پرورش با توجه به فصل پرورش، نوع اتاق بستر، نوع مرغ گوشتی (مرغ گوشتی و مادری)، شرایط محیطی، محل آشامیدن و تغذیه، وزن نهایی، محدوده ظرفیت جوجه را دارد. همه اینها بر تراکم گله تأثیر می گذارد. در سیستم ایران برای هر 10 تا 13 جوجه 1 متر مربع در نظر گرفته می شود اما اگر بر اساس وزن نهایی باشد معمولاً به ازای هر 2/2 کیلوگرم وزن 15 و به ازای هر 2 جوجه 13 متر است.
6- بهداشت و واکسیناسیون: واکسیناسیون در گروه جوجه های گوشتی باید با استفاده از برنامه جامع مدون سازمان دامپزشکی انجام شود. مهم ترین بیماری هایی که جوجه های گوشتی به آن مبتلا می شوند عبارتند از برونشیت عفونی، نیوکاسل، گامبورو. روش های واکسیناسیون متفاوت بوده که رایج ترین آن هااسپری، قطره چشم، نوشیدنی و تزریق می باشد.
قسمت های مختلف یک مرغداری عبارتند از:
1- سالن‌های پرورش
2- نگهداری مواد غذایی
3- نگهداری ابزار و تجهیزات
4- واحد رفاهی دفتر کار
5- اتاق برق اظطراری
6- کشتارگاه کوچک